ಗುರುವಾರ ಸಂಜೆ ನಾ ಓಡಾಡ್ತಿದ್ದೆ ಮಲ್ಲೇಶ್ವರದಲ್ಲೀ ...

ಎಂಟನೇ ಕ್ರಾಸ್ ರಾಯರ ಮಠದ ಗೇಟಿನ ಬಳಿ ಸ್ಕೂಟರ್ ನಿಲ್ಲಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಹಿರಿಯರೊಬ್ಬರು ಗೇಟಿನತ್ತಲೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಹಿಂದಿನಿಂದ ಒಬ್ಬಾಕೆ (ಅವರ ಮನೆಯವರು ಅಂತ ನಂತರ ತಿಳೀತು) ಬಂದಾಗ ...

"ಎಲ್ಲಿ ಹೊರಟು ಹೋಗಿದ್ಯಮ್ಮಾ? ಆಗ್ಲಿಂದ ನಾನು ಕಾಯ್ತಿದ್ದೀನಿ?"

"ಮಠಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ ನಮಸ್ಕಾರ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಬರೋಕ್ಕೆ ಅಂದ ಮೇಲೆ ಮಠಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ ಅಂತ ತಾನೇ?"

"ಮಠ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿ ಹತ್ತು ನಿಮಿಷ ಆಯ್ತು"

"ನಾನು ಆ ಗೇಟ್’ನ ಹತ್ತಿರ ಕಾಯ್ತಿದ್ದೆ. ಅಲ್ಲಿಗೇ ಬರೋದ್ ತಾನೇ ಸ್ಕೂಟರ್ ತೊಗೊಂಡು?"

"ಈ ಗೇಟ್’ನಿಂದ ಹೋದ ಮೇಲೆ ಇಲ್ಲಿಂದ ತಾನೇ ಬರಬೇಕು?"

"ಮಠದಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಆ ಗೇಟ್ ತಾನೇ ಹತ್ತಿರಾ ಇರೋದು?"

"ನೀನು ಹೋದ ಕಡೆ ಎಲ್ಲ ಸ್ಕೂಟರ್ ಓಡಿಸಿಕೊಂಡೋ / ನೂಕಿಕೊಂಡೋ ಬರೋಕ್ಕೆ ಆಗಲ್ಲ ನನಗೆ. ಒಂದು ಬೀದಿ ಒನ್-ವೇ ಇದ್ರೆ ಇನ್ನೊಂದರಲ್ಲಿ ದನ ಅಡ್ಡ ನಿಂತಿರುತ್ತೆ. ನೀನೇ ತಿಳ್ಕೋಬೇಕು ... ಅದು ಹೋಗ್ಲಿ, ಅಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದೀನಿ ಅಂತ ಒಂದು ಫೋನ್ ಮಾಡಬಾರದಾ?"

"ಮಠಕ್ಕೆ ಬರೋವಾಗ್ಲೂ ಕೈಲಿ ಚಿಟಿಕೆ ಥರಾ ಅದನ್ಯಾಕೆ ತರಲಿ? ಗಲಾಟೆಯೇ ಇಲ್ದಿರೋ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಅಡುಗೇ ಮನೆಯಿಂದ ಕರೆದಿದ್ದು ಹಾಲ್’ನಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದಾಗ ನಿಮಗೆ ಕೇಳಿಸೋಲ್ಲ. ಇನ್ನು ಈ ಬೀದೀಲಿ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದಾಗ ಕೇಳಿಸುತ್ಯೇ?"

"ಒಂದು ಹೇಳಿದ್ರೆ ನಾಲ್ಕು ಹೇಳ್ತೀ"

"ಸರಿ, ಸರಿ ನಡೀರಿ .... ನಿಧಾನ ....

{ರಾಯರು ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಓಡಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತ ಏನೋ ಗೊಣಗುತ್ತ ಸಾಗುತ್ತಾರೆ}

"ನನ್ ಬೈದುಕೊಂಡು ಓಡಿಸಬೇಡಿ .. ಗಾಡಿ ಓಡಿಸಿಕೊಂಡು ನಿಮ್ಮಷ್ಟಕ್ಕೆ ನೀವೇ ಮಾತಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗಬೇಡಿ ಅಂತ ಎಷ್ಟು ಸಾರಿ ಹೇಳಿದ್ದೀನಿ"

"ಅಯ್ಯೋ! ಇಲ್ವೇ ಮಾರಾಯ್ತೀ ..."

"ತಲೆ ಅಲ್ಲಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಗಾಡಿ ಓಡಿಸ್ತಿದ್ರೆ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಾಗೋಲ್ವೇ? ಅಯ್ಯೋ, ಮುಂದೆ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಓಡಿಸಿ ... ಆ ವಯಸ್ಸಾದೋರಿಗೆ ಗುದ್ದು ಬಿಡ್ತಿದ್ರೀ ಈಗ. ನಿಮಗೋ ಕಣ್ ಕಾಣೋಲ್ಲ ನೆಟ್ಟಗೆ"

"ಕಣ್ಣು ನಿನಗೆ ಕಾಣಲ್ಲ ಅನ್ನು. ಕನ್ನಡಕ ಹಾಕ್ಕೊಂಡ್ ಬಾ ಅಂದ್ರೆ ಏನೋ ಬಿಗುಮಾನ. ಆ ವಯಸ್ಸಾದೋರು ಬೇರೇ ಯಾರೂ ಅಲ್ಲ. ನಿನ್ ತಂಗಿ ಸರೋಜ. ಗಾಡಿ ನಿಲ್ಲಿಸ್ಲಾ?"

"ತೊಗೊಂಡ್ ಬಂದಿರೋದು ನಿಂತರೆ ಮುಂದಕ್ ಹೋಗದೇ ಇರೋ ಸ್ಕೂಟರ್ರು. ಇಲ್ಲಿ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಅವಳನ್ನು ಹತ್ತಿಸಿಕೊಂಡು ಏನು ಮುಂದೆ ನಿಲ್ಲಿಸ್ಕೊಳ್ತೀರಾ? ಸುಮ್ನೆ ನಡೀರಿ. ಎಲ್ ಹೋಗ್ತಾಳೆ? ಪ್ರವಚನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಬರ್ತೀನಿ ಅಂತ ಬಂದ್ಳು. ಪ್ರವಚನ ಮಾಡಿದವರೂ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಊಟ ಮಾಡಿ ಮಲಗಿರ್ತಾರೆ. ಇವ್ಳು ಈಗ ಬರ್ತಿದ್ದಾಳೆ"

"ಏನು ಕೆಲಸವೋ ಏನೋ ಬಿಡು" ...

ಧುಡುಮ್!

"ಏನು? ಇದ್ದೀಯೋ? ಬಿದ್ಯೋ?"

"ಅಯ್ಯೋ !!"

"ನಿಜಕ್ಕೂ ಬಿದ್ ಹೋದ್ಯಾ? ಹಿಂದುಗಡೆ ಕೂತ್ಕೊಂಡಾಗ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಗಾಡಿ ಹಿಡ್ಕೋ ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ರೆ ಕೇಳೋಲ್ಲ. ಕೈಬಾಯಿ ತಿರುಗಿಸಿಕೊಂಡು ಮಾತಾಡ್ತಿದ್ರೆ ಮೈಮೇಲೆ ಅರಿವೆ ಇರೋಲ್ಲ! ಜೊತೆಗೆ ನನಗೇ ಹೇಳೋದು ... " {ಧಡ ಧಡ ಗಾಡಿ ಸ್ಟ್ಯಾಂಡ್ ಹಾಕಿ ಧಾವಿಸಿ ಬಂದರು}

"ನನಗೆ ಅರಿವು ಇರಿಲಿ ... ಧಡಬಡ ಮಾಡ್ಕೊಂಡ್ ಬರ್ತಿದ್ದೀರಾ ... ನಿಮ್ ಅರಿವೆ ಬಿಚ್ಚಿ ಹೋಗ್ತಿದೆ. ಮೊದಲು ಅದನ್ನ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಿ ... ಪಂಚೆ ತುದಿ ಕಾಲಿಗೆ ಸಿಕ್ಕು ಬಿದ್ರೆ ನಿಮಗೇನಾದ್ರೂ ಆದೀತು ... "

"ನನಗೆ ಉಪದೇಶ ಆಮೇಲೆ ಆಗಲಿ .. ಸ್ವಲ್ಪ ಸುಮ್ಮನೆ ಇದ್ದು ಸುಧಾರಿಸಿಕೋ ... ಆಯಾಸ ಮಾಡ್ಕೋಬೇಡಾ"

"ಅಯ್ಯೋ, ಮೈಕೈ ಎಲ್ಲ ನೋಯ್ತಿದೆ ... ಏನೂ ಮುರಿದಿಲ್ಲ ಅನ್ನಿಸುತ್ತೆ ಸದ್ಯ ..."

"ನಮಸ್ಕಾರ ಹಾಕೊಂಡ್ ಬಂದಿದ್ದಿ ... ಅದಕ್ಕೇ ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಲ. ಉಪ್ಪಿನ ಮೂಟೆ ಹಾಗೆ ಕುಸಿದಿದ್ದೀಯಾ ಅಷ್ಟೇ. ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ನನ್ನ ಕುತ್ತಿಗೆ ಸುತ್ತ ಕೈ ಹಾಕಿ ಎದ್ದು ನಿಂತ್ಕೋ ... ಹುಷಾರು"

"ಹಾ! ಹುಷಾರು ... ನನ್ ಭಾರಕ್ಕೆ ನೀವು ಕುಸಿದೀರಾ "

"ಆಹಾ .. ಏನು ವೈಭೋಗ ನೋಡು ... ಈ ವಯಸ್ಸಲ್ಲಿ ಬೀದಿ ಮಧ್ಯೆ ನಮ್ ರೋಮಾನ್ಸು ..."

"ನಿಮ್ ತಲೆ ... ನಿಲ್ಲೋಕ್ಕೇ ಆಗ್ತಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ರೋಮಾನ್ಸ್ ಅಂತೆ ... ಕೈ ಕೈ ಹಿಡ್ಕೊಂಡ್ ಮರ ಸುತ್ತೋಕ್ಕೆ ಮರ ಎಲ್ಲಿದೆ? ಪಾರ್ಥೇನಿಯಮ್ ಗಿಡದ ಸುತ್ತಲೇ ಒಂದು ಸುತ್ತು ಹಾಕಬೇಕು ಅಷ್ಟೇ!"

"ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಮನೆಗೆ ನಡಿ. ತುಳಸೀಕಟ್ಟೆಗೆ ಸುತ್ತು ಹಾಕೋಣ ಪುಣ್ಯವಾದ್ರೂ ಬರುತ್ತೆ. ಅದು ಸರೀ, ಈ ಸ್ಕೂಟರ್ ಹೇಗೆ ತೊಗೊಂಡ್ ಹೋಗೋದು?"

"ನಿಮ್ ಸ್ಕೂಟರ್’ಗೆ ನಿಮ್ ಅರ್ಧದಷ್ಟು ವಯಸ್ಸಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲೇ ಇಟ್ರೂ ಯಾರೂ ಮುಟ್ಟೋಲ್ಲ ! ಇಲ್ಲೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಆ ಕಡೆ ಇಟ್ಟು ಲಾಕ್ ಮಾಡಿ. ರಾಮನಾಥ ಹನ್ನೆರಡು ಘಂಟೆ ರಾತ್ರಿಗೆ ಬಂದು ತೊಗೊಂಡ್ ಬರ್ತಾನೆ"

"ಯಾರೂ ನೋಡ್ದೇ ಇರೋ ಟೈಮಿಗೆ ಬಂದು ತೊಗೊಂಡ್ ಬರೋಷ್ಟು ಕೆಟ್ಟದಾಗಿದ್ಯೇ ಗಾಡಿ?"

"ಮೊದಲು ನಡೀರಿ ... ಸರೋಜ ನೋಡಿದ್ರೆ ಸುಮ್ನೆ ಬೀದಿಗೆಲ್ಲ ಸಾರ್ತಾಳೆ ..."

"ಸರಿ ... ನಡಿ ... ನಡೆ ಮುಂದೆ ನಡೆ ಮುಂದೆ ಕುಂಟ್ಕೊಂಡ್ ನಡೆ ಮುಂದೆ ..."

{ಮಠದ ಬಳಿ ಸ್ಕೂಟರ್ ಹಿಡ್ಕೊಂಡ್ ನಿಂತಿದ್ದ ಹಿರಿಯರನ್ನು ನೋಡಿದ್ದು, ಎಷ್ಟು ಹೊತ್ತಿಂದ ಕಾಯ್ತಿದ್ದೆ ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗಿದ್ದೀ ಅನ್ನೋದಷ್ಟು ಬಿಟ್ರೆ ಮಿಕ್ಕಿದ್ದೆಲ್ಲ ನನ್ನ ಒಗ್ಗರಣೆ ...}